سیدحسن پیشگر کومله؛ علیرضا کیهانی؛ محمدرضا مستوفی سرکاری؛ علی جعفری
چکیده
با افزایش فعالیتهای مکانیزه کشاورزی و وجود ماشینهای متنوع در برداشت محصولات کشاورزی، استفاده از روشهای علمی برای انتخاب بهینه روش برداشت ضروری است. ذرت بذری به دلیل حساسیت بسیار در زمان برداشت و ارزش ریالی زیاد آن اهمیت بسیاری بالایی در کشاورزی ایران دارد. وجود تنوع سامانه و ماشینهای برداشت این محصول ایجاب میکند ...
بیشتر
با افزایش فعالیتهای مکانیزه کشاورزی و وجود ماشینهای متنوع در برداشت محصولات کشاورزی، استفاده از روشهای علمی برای انتخاب بهینه روش برداشت ضروری است. ذرت بذری به دلیل حساسیت بسیار در زمان برداشت و ارزش ریالی زیاد آن اهمیت بسیاری بالایی در کشاورزی ایران دارد. وجود تنوع سامانه و ماشینهای برداشت این محصول ایجاب میکند تا گزینههای مختلف، از جنبههای گوناگون، ارزیابی شوند. بر این اساس، در پژوهش حاضر سه سامانۀ برداشت: دو مرحلهای (با استفاده از ذرتچین- پوستکن)، کمباین غلات و وینتراِشتایگر با توجه به هفت معیار: مقدار تلفات برداشت، انرژی مصرفی عملیات برداشت، ارزش ریالی سامانه، راحتی و ایمنی از دید کاربر، میزان آموزش مورد نیاز به کاربر، هزینههای تعمیر و نگهداری و ظرفیت مزرعهای ماشین ارزیابی و با استفاده از روشهای تصمیمگیری چندمعیاری TOPSIS و SAW مناسبترین گزینه انتخاب شد. مقادیر CL* در روش TOPSIS (نزدیکی نسبی گزینه به راهحل ایدهآل) برای سه سامانۀ گفته شده به ترتیب 60/0، 57/0 و 42/0 به دست آمد. در روش SAW، مقادیر A* (مقادیر کمی اولویت هر یک از گزینهها) 78/0، 55/0 و 49/0 به ترتیب برای سامانههای برداشت دو مرحلهای (ذرتچین- پوستکن)، کمباین غلات و کمباین وینتراِشتایگر بود. بر این اساس مشخص شد که در هر دو روش تصمیمگیری، سامانۀ ذرتچین- پوستکن مناسبترین گزینه است و ماشینهای کمباین غلات و وینتراِشتایگر گزینههای بعدی هستند.